Jurisprudentie

Volgens de Afdeling kan een uitgewerkte omgevingsvergunning worden ingetrokken op grond van de Wet Bibob.

Het bestuursorgaan dat een vergunning intrekt o.g.v. art 4 Wet Bibob vanwege de weigering om Bibob-gegevens te verstrekken vindt (soms) een strenge rechter op zijn weg. De Afdeling lijkt te oordelen dat het bestuursorgaan ook het Bibob-gevaar dient te onderbouwen, terwijl dat door de weigering meestal onmogelijk is. Het ligt meer voor de hand om art. 4 Wet Bibob te benaderen als art 4:5 Awb; men komt pas toe aan een inhoudelijke beoordeling, wanneer alle gevraagde gegevens zijn verstrekt.

Het is een bekend fenomeen: de aanvrager van een omgevingsvergunning die niet kan onderbouwen hoe hij het bouwproject betaalt, omdat banken pas een lening verstrekken wanneer de omgevingsvergunning onherroepelijk is. Hoe kan deze vicieuze cirkel worden doorbroken?

Benny van der Vorm reageerde recent in De Gemeentestem op ons artikel over de Wet Bibob en de last onder dwangsom. Hij blijft van mening dat overtredingen waarvoor een last onder dwangsom is opgelegd, niet bij het Bibob-gevaar kunnen worden betrokken. Zijn argumenten overtuigen echter niet.

In een recente annotatie stelt mr. dr. drs. B. van der Vorm dat overtredingen waarvoor een last onder dwangsom is opgelegd, geen rol kunnen spelen in de Bibob-procedure. Klopt die stelling wel? Wij gaan er in dit artikel op in.

Het verhullen van de betrokkenheid van een derde kwalificeert volgens de rechtbank Midden-Nederland als oplichting, een strafbaar feit ter verkrijging van de vergunning.