Jurisprudentie

Een schijnconstructie kwalificeert als oplichting en kan leiden tot weigering of intrekking van de vergunning.

Zij die zich bezighouden met de toetsing van Alcoholwet- en exploitatievergunningen, kunnen geconfronteerd worden met de vraag wat de verhouding is tussen de Bibob en slecht levensgedrag. In deze bijdragen gaan we in op die verhouding en zetten we ook de verschillen tussen deze weigeringsgronden op een rij.

De stromanrol in een Bibob-procedure is niet zonder risico. De rechtbank Zeeland-West-Brabant veroordeelde deze week een persoon die zich tijdens het Bibob-onderzoek ten onrechte als zeggenschaphebbende van een onderneming had voorgedaan voor valsheid in geschrifte.

Volgens de Afdeling kan een uitgewerkte omgevingsvergunning worden ingetrokken op grond van de Wet Bibob.

Het bestuursorgaan dat een vergunning intrekt o.g.v. art 4 Wet Bibob vanwege de weigering om Bibob-gegevens te verstrekken vindt (soms) een strenge rechter op zijn weg. De Afdeling lijkt te oordelen dat het bestuursorgaan ook het Bibob-gevaar dient te onderbouwen, terwijl dat door de weigering meestal onmogelijk is. Het ligt meer voor de hand om art. 4 Wet Bibob te benaderen als art 4:5 Awb; men komt pas toe aan een inhoudelijke beoordeling, wanneer alle gevraagde gegevens zijn verstrekt.

Het is een bekend fenomeen: de aanvrager van een omgevingsvergunning die niet kan onderbouwen hoe hij het bouwproject betaalt, omdat banken pas een lening verstrekken wanneer de omgevingsvergunning onherroepelijk is. Hoe kan deze vicieuze cirkel worden doorbroken?